BOEING 720-051
1972-1980
Βoeing 720-051 SX-DBG "Αξιός"
Photo by courtesy of Dietrich Eggert
Photo by courtesy of Dietrich Eggert
Photo by courtesy of Dietrich Eggert
Photo by courtesy of Dietrich Eggert
Ηταν Δευτέρα βράδυ της 6ης Σεπτεμβρίου 1976. Η βασική μας εκπαίδευση είχε τελειώσει την Παρασκευή. Σαββατοκύριακο είχαμε ανάπαυση και το βράδυ της Δευτέρας θα έκανα τα πρώτα μου δειλά βήματα...
Εργοδηγός ο κος Αργύρης Λουμπαρδέας. Τον συνάντησα έξω από το Εποπτείο με τον πίνακα του προσωπικού της Ομάδας στο χέρι. «Πώς λέγεστε νεαρέ μου;» με ρώτησε. «Γαβριλάκης» του απάντησα. Εκείνος κοίταξε στον κατάλογο που κρατούσε και μου είπε: «Ααα... είσαι στην Ομάδα μου... λοιπόν... καλώς όρισες. Θα είμαστε μαζί και θα αναφέρεσαι σε εμένα από τώρα και στο εξής...» « Μάλιστα...» απάντησα γνέφοντας ταυτόχρονα καταφατικά και εκείνος συνέχισε:
« Με τον κο Παπαπαύλου από εδώ, θα πάτε στο DBH που είναι εκεί...» και απλώνοντας το χέρι μας έδειξε το Β720 στη Βορινή άκρη του υποστέγου και συνέχισε. «...και θα βρείτε τον κύριο Καρνασόπουλο για να κάνετε μαζί του ημερήσια επιθεώρηση». Ξεκινήσαμε για εκεί με
Ηταν Μάρτιος του 1978, μεταξύ 19 και 23 δεν μπορώ να πω ακριβώς καθώς ένας λεκές στο κιτρινισμένο φύλλο του ημερολογίου μου, που τότε ήταν ένα απλό σημειωματάριο, την έχει σβήσει... Το DBG επέστρεψε από κάποια πρωινή πτήση και είχε φέρει παρατήρηση για ένδειξη κραδασμών (vibration) στον Νο 3 κινητήρα. Οι οργάνων άλλαξαν το pick-up και εγώ με τον Μάκη τον Αμπάτη εξουσιοδοτημένο ελέγξαμε για γενική κατάσταση τον κινητήρα και τα περελκόμενα του χωρίς ευρήματα. Έπρεπε τώρα να κάνουμε δοκιμή για να δούμε αν με την αντικατάσταση του pick-up είχαμε αποτέλεσμα. Ανεβήκαμε στο πιλοτήριο και ο Μάκης σαν εξουσιοδοτημένος κάθισε αριστερά στη θέση του κυβερνήτη και εγώ στη θέση του ιπταμένου μηχανικού και ένας τεχνικός οργάνων κάθισε στο κάθισμα του observer πίσω από τον Αμπάτη. Στα ακουστικά κάτω δεν θυμάμαι ποιος ήταν. Πήρα άδεια από τον συνάδελφο που ήταν
κάτω στα ακουστικά και αρχίσαμε τη διαδικασία εκκίνησης. Περί τα τρία με τέσσερα δευτερόλεπτα αφότου ο Αμπάτης είχε σηκώσει τον start lever ακούγεται ένα πολύ δυνατό "μπάμ" από κάτω. Αμέσως κοιτάζω την πίεση του αέρα και βλέπω ότι έπεφτε ραγδαία και σχεδόν είχε μηδενίσει. «Μάκη δεν έχουμε duct pressure, κόψε καύσιμα!» του λεω, ενώ την ίδια στιγμή από κάτω ο συνάδελφος μας ενημέρωνε ότι το air starter χάλασε και έχουμε φωτιά στον κινητήρα. Ο Αμπάτης έκοψε αμέσως αλλά τα πράγματα έγιναν τόσο γρήγορα και στη χειρότερη στιγμή, με αποτέλεσμα να υπάρξει ανάφλεξη στην εξαγωγή του κινητήρα. Σε περιοχή του κινητήρα που η πυρόσβεση από το πιλοτήριο να μην ωφελεί σε τίποτα. Τρέξαμε όλοι κάτω και είδαμε ένα απίστευτο θέαμα. Το καύσιμο ήταν τόσο πολύ που έσταζε κάτω φλεγόμενο και καιγόταν και στο έδαφος. Η δε φλόγα στο ακροφύσιο του κινητήρα έβγαινε έξω με τέτοια ένταση που έφτανε να γλύφει το κάτω μέρος της πτέρυγας. Ο συνάδελφος είχε αδειάσει ήδη έναν πυροσβεστήρα, ενώ τρέξανε και άλλοι συνάδελφοι με πυροσβεστήρες από τα διπλανά αεροπλάνα. Πήρα και εγώ έναν και τον άδειασα στο έδαφος καθώς η φωτιά σχημάτιζε ένα κυλιόμενο αυλάκι προς το δεξιό σκέλος του συστήματος προσγειώσεως. Μέχρι να έρθει η πυροσβεστική είχαμε αδειάσει δεν θυμάμαι πόσους δίδυμους πυροσβεστήρες και καταφέραμε να σβήσουμε τη φωτιά αλλά ο κινητήρας χρειάστηκε να αντικατασταθεί. Η Εταιρεία μας ζήτησε να κάνουμε έγγραφη αναφορά των λεπτομερειών του περιστατικού για να διερευνηθεί. Το πόρισμα μας δικαίωσε, αναγνωρίζοντας ότι υπό τις συνθήκες και τη χρονική στιγμή που αυτό προέκυψε, οι ενέργειες που έγιναν ήταν οι ενδεδειγμένες. Επίσης αναγνώριζε ότι η βλάβη του air starter ήταν μη προβλέψιμη και εφόσον αυτή προέκυψε, το αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο. Επιπλέον σημείωνε ότι η έγκαιρη διάγνωση της αστοχίας και η ταχύτατη αντίδραση μας, περιόρισαν την έκταση της φωτιάς που κάλλιστα θα μπορούσε να έχει αναφλέξει όλο το αεροπλάνο. Αν και δεν είχαμε καμία ευθύνη για το περιστατικό, ήταν μία από τις πιο άσχημες εμπειρίες της καριέρας μου... Και αν θυμάμαι καλά... δεν είμαι σίγουρος, ίσως ήταν και η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε πιλοτήριο για δοκιμή κινητήρα...
τον Θόδωρο τον Παπαπαύλου, σχετικά νέος και αυτός αλλά κάτι μήνες πριν από εμένα... παληοσειρά πια και καθοδόν είχε αρχίσει να μου περνά την... πείρα που είχε αποκτήσει τους 9-10 μήνες που ήταν ήδη στο... ρόστερ. Φτάνοντας στο αεροπλάνο βρήκαμε τον Γιάννη τον Καρνασόπουλο που ήταν ο υπεύθυνος εξουσιοδοτημένος του SX-DBH. Τον Γιάννη τον βρήκα ξανά μπροστά μου, προϊστάμενο στην Επιθεώρηση όταν έγινα Επιθεωρητής δεκαέξι χρόνια αργότερα. Μας ανέθεσε λοιπόν την πρώτη δουλειά που έκανα στην καριέρα μου. Οι δύο ριναίοι τροχοί χρειαζόταν αντικατάσταση. Ο Θόδωρος σαν... παλαιότερος και πιο έμπειρος ανέλαβε την οργάνωση τού... έργου. Να πάρουμε τα εργαλεία, ροπόμετρο, πιεσίμετρο, φλατοσκόπ, εργαλειοφόρους, γρύλο, αέρα... Αφού τελειώσαμε μας χώρισε. «Εσύ κύριε Γαβριλάκη θα κάνεις επιθεώρηση στο σύστημα προσγειώσεως και στην καμπίνα... και εσύ κύριε Παπαπαύλου στους κινητήρες και το σκάφος. Ο Θόδωρος στραβομουτσούνιασε λίγο γιατί οι κινητήρες είχανε περισσότερη δουλειά, αλλά και οι δικοί μου τομείς δεν πήγαιναν πίσω. Στην καμπίνα έπρεπε να ελέγξω όλα τα σωσίβια... Έτσι λοιπόν ξεκίνησε η πρώτη μου μέρα... για να ακριβολογώ... νύχτα στην ΟΑ. Θυμάμαι τα γεγονότα και βλέπω τις σκηνές τόσο καθαρά, λες και ήταν χθες και όχι σαράντα χρόνια από τότε...