BOEING 747-200B
1973-2000
Βoeing 747-284B SX-OAA "Olympic Zeus"
Boeing 747-212BSX-OAE"Olympic Peace"
Courtesy of Ian Woodrow Resized to fit
Bangkok Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 1993: Έφυγα από την Αθήνα με Φύλλο Πορείας για μία εβδομάδα και με... ξέχασαν εκεί. Έμεινα τελικά 53 μέρες... Ένα πρωί ήταν σε διέλευση από Μπανγκόκ προερχόμενο από Τόκιο με τελικό προορισμό την Αθήνα το ΟΑC. Τροχοδρομούσε μεγαλόπρεπα ερχόμενο αργά-αργά προς το gate, είχε δεν είχε είκοσι μέτρα για να σταματήσει, όταν ξαφνικά εμφανίστηκε από το πουθενά ένα ζευγάρι γλάρων. Λες και είχαν βαρεθεί τη σύντομη ζωή τους, θέλησαν να περάσουν μπροστά από τον Νο1 κινητήρα. Ακούστηκε κάτι σαν "πουφ..." και ο ένας από αυτούς... εξαϋλώθηκε... Εκεί τελείωσε η ζωή του, και άρχισαν τα δικά μου βάσανα. Ευτυχώς η ταχύτητα περιστροφής του κινητήρα δεν ήταν μεγάλη και οι βλάβες σε μερικά πτερύγια του Fan, όπως τα αξιολόγησα, ήταν εντός ορίων. Οι τεχνικοί της Thai ήρθαν γρήγορα με τα ενδοσκόπια, οι έλεγχοι δεν έδειξαν
Παραλήφθηκε στις 21 Ιουνίου 1973.
Είχε αριθμό σειράς (serial number) 20742 και το όνομά του ήταν «Ολύμπιος Ζεύς».
Παραλήφθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1973. Είχε αριθμό σειράς (serial number) 20825 και το όνομά του ήταν «Ολύμπιος Αετός»
Αυτό είχε διαφορετική τύχη από το "Alfa"... Τελείωσε τη «ζωή» του με την Ολυμπιακή και τώρα αποψιλωμένο βρίσκεται στον πρώην Ανατολικό Αεροσταθμό του Ελληνικού. Το Πολ.Κε.ΟΑ προσπαθεί να το σώσει από το χρόνο...
Για ένα τρίμηνο, μέσα Απριλίου με μέσα Ιουλίου 1996 πετούσε με την Aerolineas Argentinas, υπό καθεστώς dry-lease σε μία και μόνη γραμμή: Buenos Aires – Miami – Buenos Aires. Τον Ιούνιο είχε συμπληρώσει ώρες για επιθεώρηση MI-1 και θα γινόταν από Τεχνικούς της Aerolineas Argentinas.
Ήμουν τότε Επιθεωρητής και η Εταιρεία μου ανέθεσε την επίβλεψή των εργασιών. Έτσι βρέθηκα για μία εβδομάδα στο Buenos Aires. Θυμάμαι ότι ταξίδεψα Αθήνα – Μαδρίτη με ΟΑ και από Μαδρίτη με Aerolineas. Ηταν ολονύκτιο ταξίδι και φτάνοντας ξημερώματα στο Buenos Aires ο κυβερνήτης μας ενημέρωσε ότι η θερμοκρασία στο αεροδρόμιο ήταν στους 3 βαθμούς Κελσίου. Μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι έφυγα καλοκαίρι από την Αθήνα στο Βόρειο ημισφαίριο και βρέθηκα χειμώνα στο Νότιο. Ήμουν με ένα κοντομάνικο πουκαμισάκι και ένα καλοκαιρινό μπουφάν... Ηταν θυμάμαι Κυριακή πρωί (το ΜΙ θα άρχιζε τη Δευτέρα). Πήρα ένα ταξί από το αεροδρόμιο και είπα στον οδηγό να με πάει όπου βρει ανοιχτό μαγαζί να ψωνίσω φανέλες και χειμερινά. Με καθησύχασε και γελώντας μου είπε ότι τα καταστήματα ανοίγουν λίγο αργά την Κυριακή, αλλά ανοίγουν σχεδόν όλα. Πήγα τελικά στο ξενοδοχείο, που να ξεμυτίσω που είχε, το θυμάμαι σαν τώρα, έναν ήλιο με... δόντια.
Εκεί φόρεσα... τρεις φανέλες μαζί και το μπουφάν και περίμενα να ανοίξουν τα εμπορικά, να πάω... για ψώνια... Δεν γινόταν αλλιώς... Κατόπιν η Κυριακή μου ήταν ελεύθερη. Πήγα και επισκέφθηκα, πρώτα από όλα τι άλλο; Το Αεροπορικό Μουσείο που είχε συγκροτήσει η Πολεμική Αεροπορία της Αργεντινής με σπάνια αεροπορικά εκθέματα εγχώριας παραγωγής και κομμάτια από τον πόλεμο στα Falclands, και κατόπιν επισκέφθηκα το Ιστορικό Μουσείο με εκθέματα και παρουσιάσεις από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας κλπ. Εκμεταλλεύτηκα όλη την Κυριακή, παρά την επήρεια του jet-lag γνωρίζοντας ότι δεν θα έχω πολλές τέτοιες ευκαιρίες και ότι από Δευτέρα δεν θα υπήρχε ωράριο αλλά καθημερινή σκληρή δουλειά μέχρι "τελικής πτώσης". Εντούτοις την τελευταία μέρα μετά που έφυγε το αεροπλάνο για Miami, και την επομένη το πρωί, με ξενάγησαν στην πόλη πριν φύγω το βράδυ για Μαδρίτη. Όμορφες αναμνήσεις, όμορφα χρόνια....
βγήκε από την παρακαμπτική ροή του fan. Αυτό άλλωστε επιβεβαίωναν τα φτερά και τα αίματα εξωτερικά του κινητήρα στο Duct. Έτσι αποδέσμευσα το αεροπλάνο για την πτήση προς Αθήνα με καθυστέρηση τρεις – τέσσερις ώρες αν θυμάμαι καλά...
εσωτερικές βλάβες, γιατί προφανώς ο γλάρος, ή ότι έμεινε από αυτόν,
Τετάρτη 9 Αυγούστου 1978:
Η πτήση 411 της Ολυμπιακής Αεροπορίας από Αθήνα για Νέα Υόρκη τροχοδρομούσε γύρω στη 1.30 μμ στον διάδρομο 33R του Ελληνικού. Ο κυβερνήτης του Β747 SX-OAA έσπρωξε τις μανέτες μπροστά και το κατάφορτο αεροπλάνο άρχισε να επιταχύνει. Λίγα δευτερόλεπτα πριν από την αποκόλληση από το έδαφος ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος κάτι σαν έκρηξη που προερχόταν από τον Νο 3 κινητήρα. Τα υπόλοιπα δείτε τα ΕΔΩ
Αποχώρησε από τις τάξεις της Ολυμπιακής, στις 12 Απριλίου 1985. Συνέχισε να πετά με τα χρώματα της Trans World Airlines (TWA) και νηολόγιο N305TW μέχρι τις 31 Μαίου 1997 οπότε και μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο Marana (MZJ) της Αριζόνα, όπου τελικά αφού αποψιλώθηκε από ότι χρήσιμο ανταλλακτικό τεμαχίστηκε και πωλήθηκε σαν μέταλλα.
Με το αεροπλάνο αυτό έκανα το πρώτο μου ταξίδι με Free εισιτήριο στο Λονδίνο, στην πρώτη μου άδεια τον Νοέμβριο του 1977.
18 Φεβρουαρίου 1986: Run-up χωρίς πολύ υψηλά στοιχεία (part power). Ένα van του catering πέρασε από πίσω το έπιασε το stream το σήκωσε στους δύο τροχούς και το έριξε στο πλάι. Ευτυχώς ο συνάδελφος που ήταν στα ακουστικά πρόλαβε και με ενημέρωσε εγκαίρως ότι το van κατευθυνόταν να περάσει πίσω από το αεροπλάνο και έκοψα έγκαιρα τα στοιχεία σε idle με αποτέλεσμα να πέσει στα... μαλακά. Έσβησα τους κινητήρες, κατέβηκα και ο οδηγός ήδη είχε σκαρφαλώσει και είχε βγει από το παράθυρο του συνοδηγού χωρίς γρατζουνιά. Όλοι μαζί το σηκώσαμε και το φέραμε στους τροχούς, ανέφερα το περιστατικό αλλά δεν πήρε άλλη έκταση.... πέραν της τρομάρας του οδηγού και της δικής μου φυσικά....
Πριν πολλά χρόνια, ένα παρόμοιο περιστατικό στο Ελληνικό στοίχισε τη ζωή σε έναν αστυνομικό και τον τραυματισμό ενός άλλου, όταν το περιπολικό που επέβαιναν πέρασε πίσω από ένα 747 κατά τη διάρκεια δοκιμών κινητήρων (run-up). Το περιπολικό ανυψώθηκε στον αέρα και εκσφενδονίστηκε δεκάδες μέτρα στο πλάι του 03 που είναι ο σχεδόν κάθετος (μη χρησιμοποιούμενος) διάδρομος. Οι άνθρωποι που έκαναν το run-up τραβιόταν για χρόνια στα δικαστήρια....
