BOEING 727-284
1968-2000
Βoeing 727-284Β SX-CBA "Ολυμπος"
Thanks for the photos to Bruce Campbell American resident who bought this ex-Olympic Airways Boeing 727 SX-CBC and rebuilt it as an apartment.
Επιστροφή τσάρτερ από Μιλάνο με το αεροπλάνο γεμάτο μόνο Ιταλούς. Κυβερνήτης ο Βασίλης ο Β. Συνόδευα το αεροπλάνο υπηρεσιακά και καθόμουν στη θέση του δεύτερου παρατηρητή που ήταν πιο άνετη. Τελική προσέγγιση στο Ελληνικό, σκέλη κάτω και... κόκκινο στο ριναίο. Ο Βασίλης δίνει εντολή για go-around και check-list. Ανάσυρση σκελών και μία ακόμη προσπάθεια... το κόκκινο είναι εκεί... επιμένει. Ο θόρυβος της έκτασης του σκέλους ήταν σαφέστατος. Αλλά έπρεπε να επιβεβαιώσουμε αν είχε ασφαλίσει κανονικά και ήταν απλά ενδεικτικό ή ήταν πραγματικό. Αυτό γινόταν οπτικά από μία θυρίδα στο πάτωμα έξω από το πιλοτήριο. Ο Βασίλης με παρακάλεσε να βγώ και να κοιτάξω για να μην βγεί ο ιπτάμενος μηχανικός στη φάση που βρισκόμασταν. Κακώς βέβαια, αλλά μου είχαν τόση εμπιστοσύνη και αυτό με τιμούσε ιδιαίτερα. Βγήκα λοιπόν έξω, άνοιξα τη θυρίδα και γονάτισα να κοιτάξω από το τζαμάκι αν η κόκκινη γραμμή ήταν ευθυγραμμισμένη. Πράγματι έτσι ήταν, οπότε όλα κανονικά έκλεισα τη θυρίδα και σηκώθηκα να πάω στο πιλοτήριο. Και τότε βλέπω στην καμπίνα πέντε-έξι Ιταλούς να έχουν
στο στόμα τα διαβατήρια και να με κοιτάζουν, ενώ οι τριγύρω γέλαγαν λες και παρακολουθούσαν μια ξεκαρδιστική κωμωδία... Τους έκανα νόημα "όλα καλά" και επέστρεψα στο πιλοτήριο... Η προσγείωση ήταν κανονική φυσικά χωρίς άλλα απρόοπτα, αλλά το αεροπλάνο πήγε κατευθείαν στο υπόστεγο όπου ο έλεγχος έδειξε χαλάρωση στη συνδεσμολογία της καλωδίωσης ένδειξης. Την άλλη μέρα το πρωί ξαναπέταξε κανονικά και δεν θυμάμαι να το ξαναπαρουσίασε αυτό το πρόβλημα...
Από την Αθήνα μου είχαν στείλει το αποσπώμενο φορείο, αλλά ο Αεροσταθμός μου είπε να μην το τοποθετήσω γιατί δεν θα φύγει ο τραυματίας. Στις θέσεις του φορείου θα ταξίδευαν επιβάτες... Όταν το είπαν στον Μπούνταλη αντί για άλλη απάντηση με φωνάζει και μου λέει. Θυμάμαι τα λόγια του επακριβώς: " Μηχανικέ βάλε το φορείο θα τον πάρω με δική μου ευθύνη ! Το παλληκάρι πεθαίνει και θα ψάχνω τα χαρτιά...;" Αυτός ήταν ο αείμνηστος Μπούνταλης.
Αλλά η ιστορία μας είναι άλλη.Επιβάτης λοιπόν για Χανιά απογευματινή πτήση με free εισιτήριο και το αεροπλάνο πίτα. Ούτε καρφίτσα δεν έπεφτε. Να σημειώσω επίσης για όσους δεν το γνωρίζουν τα free ταξίδευαν μόνο αν υπήρχε κενή θέση, ή κατόπιν αποδοχής του κυβερνήτη με no-seat. Πήγα λοιπόν και ζήτησα από τον Μπούνταλη no-seat δηλαδή να ταξιδέψω σε θέση πληρώματος. Φυσικά δεν μου το αρνήθηκε (ποτέ κανένας κυβερνήτης) και μου είπε να καθίσω στο πιλοτήριο. Έτσι και έγινε. Τίγκα και το πιλοτήριο. Μπαίνοντας μέσα βλέπω και έναν τριτοετή Ίκαρο να κάθεται στη θέση του First Observer (πίσω από τον κυβερνήτη).
Ο πρώτος κεραυνός....
Χειμώνας δεν θυμάμαι έτος πάντως κάπου γύρω στο 1977. Θυμάμαι μόνο δύο στοιχεία. Το ένα είναι το αεροπλάνο Β727 SX-CBA και το άλλο το όνομα του κυβερνήτη. Ηταν ο αείμνηστος ο Μπούνταλης. Ένας άνθρωπος με άλφα κεφαλαίο που όσο αδρή όψη και φωνή είχε τόσο ψυχούλα ήταν. Παρενθετικά να πω ότι θυμάμαι κάποτε που επρόκειτο να μεταφερθεί από Χανιά ένα παλληκάρι, πολυτραυματίας από αυτοκινητιστικό (εγώ τότε έκανα Station Relief στα Χανιά αρκετά μετά από αυτό το περιστατικό με τον κεραυνό) και κάτι στα ιατρικά χαρτιά δεν ήταν εντάξει.
Εκάθησα και εγώ πίσω του στη θέση του Second Observer (άλλωστε ήταν η αγαπημένη μου θέση ήταν δεν ήταν άλλος στο πιλοτήριο) διότι ήταν πιο άνετη και είχες θέα παντού. Και έξω και μέσα σε όλους τους πίνακες χωρίς να χρειάζεται καν να περιστρέψεις το κεφάλι σου. Τέλος πάντων πλησιάζαμε για προσγείωση στα Χανιά, μισοσκόταδο στο σούρουπο και τριγύρω ο καιρός κλειστός από παντού. Αναπτύξεις χαμηλά, ψηλά, αριστερά, δεξιά, αναταράξεις, το 727 λικνιζόταν και έτριζε, και ο Μπούνταλης έκανε.... μάθημα στον Ίκαρο... ενώ ο ιπτάμενος μηχανικός κράταγε την κάρτα του check-list προετοιμαζόμενος να αρχίσει να διαβάζει το descent.... Κάποια στιγμή λοιπόν ο Μπούνταλης δείχνει στον Ίκαρο κάτι τεράστιες κάθετες αναπτύξεις με ένα κενό μεταξύ τους και του λέει. Τα βλέπεις αυτά εκεί κάτω... δεν θα περνάς ποτέ από ανάμεσα τους γιατί εκεί έχει κεραυνούς ! Δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει τη λέξη κεραυνούς και μπουουουουμμμμμ έλαμψε το σύμπαν. Θυμάμαι ότι τα μάτια μου έκαναν.... πουλάκια για αρκετά δευτερόλεπτα και όταν συνήλθα στους μηρούς μου επάνω είδα να βρίσκεται το check-list που κράταγε ο ιπτάμενος μηχανικός. Είχε τόσο αιφνιδιαστεί, όπως άλλωστε και οι πέντε στο πιλοτήριο, που του έφυγε από τα χέρια και ήρθε επάνω μου. Μετά από λίγο ακούω τον Μπούνταλη να μονολογεί: "Τον φάγαμε... εεε....;" Αφού έκαναν κάποιους ελέγχους στα όργανα και ήταν όλα καλά, συνεχίστηκε η προσέγγιση και προσγειωθήκαμε στα Χανιά χωρίς άλλα απρόοπτα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Καλογερίδης (ο μηχανικός στα Χανιά) μετά την προσγείωση... (Επιθεώρηση Κεραυνοπληξίας -Lightning Strike Inspection κλπ). Για εμένα ήταν ο πρώτος κεραυνός.... το ίδιο (φυσικά) και για τον Ίκαρο όπως ομολόγησε στη συνέχεια.... Ο Ίκαρος εκείνος σήμερα είναι σίγουρα απόστρατος πια αλλά η μοίρα του φύλαγε να "φάει" τον πρώτο του κεραυνό μέσα σε πολιτικό αεροπλάνο.... Είμαι βέβαιος ότι το θυμάται μέχρι σήμερα.... Γιατί εγώ μήπως το ξέχασα.....;;;;; Το θυμάμαι λες και ήταν μόλις χθες και ας έχουν περάσει σχεδόν σαρανταπέντε χρόνια..... Βλέπετε η πρώτη φορά.... δεν ξεχνιέται...........
